Grafzerken, -stenen en -monumenten
(→De doden leven voort) |
(→De doden leven voort) |
||
Regel 8: | Regel 8: | ||
In vele kerken en begraafplaatsen liggen onze voorouders, stille en bevroren getuigen van een andere tijd. Via de inscripties op stenen en plaquettes komen we ook meer te weten over (vaak trieste) gebeurtenissen in hun levens. Deze pagina probeert wat duiding te geven aan de gewoonte om in kerken te begraven, de symboliek op grafstenen en verloren gegane begrafenisrituelen, | In vele kerken en begraafplaatsen liggen onze voorouders, stille en bevroren getuigen van een andere tijd. Via de inscripties op stenen en plaquettes komen we ook meer te weten over (vaak trieste) gebeurtenissen in hun levens. Deze pagina probeert wat duiding te geven aan de gewoonte om in kerken te begraven, de symboliek op grafstenen en verloren gegane begrafenisrituelen, | ||
+ | |||
+ | ====titel==== | ||
+ | |||
+ | De pagina's waar specifiek zerken, graven en stenen behandeld worden van voorouders; | ||
+ | |||
+ | * [[Andewegh,_Familie|Familie Andewegh]] | ||
+ | * [[Berckel_van,_Familie#Broer_Samuel_van_Berckel|Broer Samuel van Berckel]] | ||
+ | * [[Breekpot,_Familie#Cornelis_Breekpot_.281710.29|'''''Cornelis Breekpot''''']] (1710) | ||
+ | * [[Ekker,_Familie#Het_praalgraf_van_Hendrik_Jan_en_Anna_Wilhelmina|Het praalgraf van Hendrik Jan en Anna Wilhelmina]] | ||
+ | * [[Haan_de-Swertz#Max_de_Haan|Max de Haan]] | ||
+ | * [[Huber,_Familie#Hubers_grafzerken|Hubers grafzerken]] | ||
+ | * [[Lodensteyn,_Familie#Theatrale_grafsteen_kleinzoon_Joost|Theatrale grafsteen kleinzoon Joost]] | ||
+ | * [[Piccardt,_Familie#Gualtherus_Piccardt_.281602.29|Gualtherus Piccardt]] (1602) | ||
+ | * [[Piccardt,_Familie#Johan_Piccardt_.281629.29|Johan Piccardt]] (1629) | ||
+ | * [[Stork,_Familie#Gerhard_Wilhelm_Stork_.281695.29|'''''Gerhard Wilhelm Stork''''']] (1695) | ||
+ | * [[Bleyswijck,_Familie#Liedewij_de_Wilt_van_Bleyswijck_.28voor_ca._1432.29|'''''Liedewij de Wilt van Bleyswijck''''']] | ||
+ | |||
+ | Daarnaast wordt het thema ook aangesneden bij de families: | ||
+ | |||
+ | * [[Burchtorff,_Familie|Burchtorff]] | ||
+ | * [[Döhren_von,_Familie|Von Döhren]] | ||
+ | * [[Fockenbergh,_Familie|Fockenbergh]] | ||
+ | * [[Hoogendijk,_Familie|Hoogendijk]] | ||
+ | * [[Nassau_von,_Familie|Von Nassau]] | ||
==== Het kerkelijk denken ==== | ==== Het kerkelijk denken ==== |
Versie van 28 dec 2016 om 23:14
Inhoud |
De doden leven voort
In vele kerken en begraafplaatsen liggen onze voorouders, stille en bevroren getuigen van een andere tijd. Via de inscripties op stenen en plaquettes komen we ook meer te weten over (vaak trieste) gebeurtenissen in hun levens. Deze pagina probeert wat duiding te geven aan de gewoonte om in kerken te begraven, de symboliek op grafstenen en verloren gegane begrafenisrituelen,
titel
De pagina's waar specifiek zerken, graven en stenen behandeld worden van voorouders;
- Familie Andewegh
- Broer Samuel van Berckel
- Cornelis Breekpot (1710)
- Het praalgraf van Hendrik Jan en Anna Wilhelmina
- Max de Haan
- Hubers grafzerken
- Theatrale grafsteen kleinzoon Joost
- Gualtherus Piccardt (1602)
- Johan Piccardt (1629)
- Gerhard Wilhelm Stork (1695)
- Liedewij de Wilt van Bleyswijck
Daarnaast wordt het thema ook aangesneden bij de families:
Het kerkelijk denken
Rond het jaar 1000 verandert het kerkelijk denken; niet meer de verrijzenis van Christus staat centraal, maar zijn lijden en dood. En dat heeft gevolgen voor de doodscultuur. Overledenen die in Friesland en andere lage delen van het land werden begraven in terpen, hoog en droog, worden nu in de kerk begraven. Frits Zandveld schrijft daar over in zijn blog. Enkele citaten:
Doodscultuur
|
Wie het breed heeft laat breed graven in de kerk
Kerken hadden een uitgebreide sociale functie in die tijd. Naast het gebruik voor diensten en sacramentale handelingen, werden ze ook gebruikt als vergaderplaats van de magistratuur, overdekte plaats voor markten, wijkplaats in tijden van oorlog en bij hoog water, aula, ontmoetings- en wandelruimte en ... begraafplaats.
Degenen die het zich konden veroorloven lieten zich begraven in individuele- of familiegraven onder de kerkvloer. Het was een toonbeeld van hun rijkdom en status. Kleine grafstenen wisselden af met dekplaten waar hele families onder werden begraven.
Omdat Nederland bijna geen steengroeven kende met geschikt materiaal, werden kalkstenen platen geimporteerd uit Öland in Zweden, zandsteen uit Duitsland (bijv Bentheim), en diverse soorten blauwe hardsteen uit België. Dat laatste duurt nog voort tot vandaag.
De praktijk had zijn hoogtepunt in de 17e Gouden Eeuw en de de 18e eeuw. In 1829 wordt dit bij wet verboden, waarbij een uitzondering wordt gemaakt voor leden van het Koninklijk Huis.
Rijke Stinkerts
|