Lodensteyn, Familie

Versie van 6 sep 2016 om 19:42

Deze pagina beschrijft de voorouders van Machteld Joostendr. van Lodensteyn (1558), dochter van Joost Jansz. van Lodensteyn (1536).

Zij is voorouder van Elizabeth Frederika (Bob) Ekker. Door haar huwelijk met Adriaen Gerritsz. Ramp verdwijnt de achternaam van Lodensteyn bij haar verdere nakomelingen.

De naam komt ook voor als Lodensteijn en Lodenstein, en in de varianten zonder tussen-'n'; Lodesteyn, Lodesteijn en Lodestein.

Jan Jansz. van Lodensteyn (1500)

Jan Jansz van Lodensteyn is geboren in 1500. Hij zal driemaal trouwen. Hij huwt zijn eerste vrouw Machteld Gijsbertsdr. Ambrosius in 1524. Uit hun huwelijk zijn drie kinderen bekend:

Na het overlijden van zijn eerste vrouw huwt hij Jacomina van Bleyswijk, dochter van Jacob Arisz. (Andriesz.) van Bleyswijk in 1533. Elf kinderen zijn bekend, waarvan er zeker zes de volwassenheid bereiken.

Van de andere vijf kinderen zijn niet meer gegevens bekend dan hun geboortejaar; Willem (1537), Cornelis (1539), Machteld (1541), Willem (1543) en Maartje (1545). Ze zijn wellicht overleden, hetgeen zeker geldt voor drie van hen van wie de naam weer opduikt in latere kinderen.

De zes waarvan meer bekend is zijn:

Na het overlijden van Jacomina van Bleyswijk in 1572, huwt hij voor een derde maal met Maartje Willemsdr. Hij is dan al 72 jaar oud.

Jan van Lodensteyn overlijdt 79 jaar oud (1579) en is begraven in de Nieuwe kerk van Delft.

zeilmaker te Delft,

Zoon Johan peetvader van prins Willem II

Aan een pilaar van de Oude Kerk van Delft hangt nog steeds een gebeeldhouwd gedenksteen voor Johan van Lodensteyn en Maria van Bleyswijk. Deze epitaaf verschijnt ook op een schilderij van Hendrick Cornelisz. van Vliet, een bekende Gouden Eeuwse schilder van kerkinterieurs.

Johan van Lodensteyn is peetvader van Prins Willem II, hier afgebeeld.

Zoon Johan van Lodensteyn huwt eerst Maria Cornelisse, met wie hij drie kinderen krijgt, allen jong gestorven.

Hij huwt voor de tweede keer Maria van Bleyswijk Evertsdr.

Johan volgt het patroon van vele familieleden en wordt burgemeester van Delft, in welke hoedanigheid hij peetvader wordt van Prins Willem II.

Hij wordt in 1599 veertigraad, in 1609 Havenmeester, later Schepen, Thesaurier, Regent van de charitaten, Commissaris der huwelijksche zaken, Vader van het meisjeshuis, en bewindhebber van de VOC.

Hij is begraven in de Oude Kerk van Delft op het koor. Aan een pilaar hangt een epitaaf, een gebeeldhouwd gedenksteen met inscriptie. De bijbehorende grafzerk lag oorspronkelijk in het koor maar is verplaatst naar de zuiderzijbeuk tegen de muur ter hoogte van de tweede paal vanaf het orgel.

De gedenksteen in wit marmer heeft een cartouche omgeven is door vijf treurende putti, mollige kinderengeltjes. Aan de bovenzijde het wapen van Lodensteyn en van Bleyswijck, en aan de onderkant een schedel. De inscriptie in het Latijn vermeldt dat Eduard van Lodensteyn, hun enige zoon, dit gedenkteken voor zijn ouders in 1644 heeft doen plaatsen.

De theatrale grafsteen van kleinzoon Joost

De theatrale en allegorische grafsteen van burgemeester Joost Cornelisz. van Lodensteyn (gestorven 1660) en zijn echtgenote Maria van Voorburch in de Oude kerk van Delft. Hij is de kleinzoon van Jan Jansz. van Lodensteyn via diens zoon Cornelis (1552) en niet via onze stamhouder Joost (1536).

Burgemeester Joost Cornelisz. van Lodensteyn (gestorven 1660) is kleinzoon van Jan Jansz. van Lodensteyn via diens zoon Cornelis (1552). Met zijn echtgenote Maria van Voorburch rust hij onder een van de best bewaarde grafstenen in de Oude kerk van Delft, tevens ook een van de meest theatrale en allegorische zerken van deze kerk.

De voorstelling is beladen met symboliek. Een skelet verschijnt als in een toneelstukje tussen twee gordijnen heen en stelt De dood voor. Hij staart, deels bedekt door een lijkwade, de kijker doordringend aan met lede oogkassen.

Zijn schedel lijkt omringd door een halo, een lichtkrans waarmee heiligen vaak worden afgebeeld. Bij nader inzien is het een Ouroboros; een slang die in zijn eigen staart bijt, een oeroud mythisch teken dat de cyclische aard van de natuur, het eeuwige terugkeren en de eenheid van alles symboliseert, en dus ook hoop.

Magere Hein draagt geen obligate zeis, ook geen speer of pijl en boog zoals vaak het geval. In plaats daarvan lijkt het of hij net een zandloper heeft omgegooid, een teken dat aangeeft dat de tijd is gekomen voor de overleden Joost Cornelisz. en zijn nakomelingen.

De fakkel die hij met zijn linkerhand vasthoudt biedt gelukkig hoop. Hij brandt namelijk; een traditioneel teken van leven tijdens processies. De sarcofaag op leeuwenvoeten doet dienst als cartouche; de ovale omlijsting bevatte een inscriptie die is uitgesleten en gepolijst door duizenden voetstappen door de eeuwen heen.

Uit archieven is bekend dat de inscriptie vermelde dat, naast Joost van Lodensteyn en zijn vrouw, ook zijn twee zonen Jodocus en Dirk van Lodensteyn begraven zijn met de echtgenote van de laatste.

Joost Jansz. van Lodensteyn (1536)

Joost Jansz. van Lodensteyn, zoon van Jan Jansz. van Lodensteyn (1500), is geboren in 1536. Hij huwt huwt Barbertje Pietersdr.. Zij krijgen de volgende kinderen:

Joost van Lodensteyn overlijdt op een leeftijd van 65 jaar (1601), zijn vrouw Barbertje Pietersdr. in 1613. Beiden zijn begraven in de Nieuwe kerk van Delft.

Joost van Lodensteyn is tinnegieter in Delft.

Zoon Jan Joosten verzeild in Japan

Jan Joosten van Lodensteyn gaat in 1598 als koopman aan boord van het schip "De Liefde" in een konvooi dat vanuit Rotterdam vertrekt voor een reis om de wereld. Men wil de destijds ongebruikelijke route van de Straat Magelhaes exploreren.

Jan Joosten van Lodensteyn blijft in Japan en trouwt met een Japanse vrouw. Hij dient de shogun AANVULLEN als adviseur voor buitenlandse betrekkingen, en ontvangt van hem een vergunning met het zogenaamde rode zegel (shuin), waarmee hij gemachtigd wordt handel te drijven op landen in Zuidoost-Azië (Annam, Siam en Cochin-China). Hij is betrokken bij de oprichting van de eerste Nederlandse handelspost in Japan op het eiland Hirado in 1609; het begin van de betrekkingen tussen Japen en Nederland.

In 1623 lijdt hij schipbreuk op de kust van Formosa (tegenwoordig Taiwan). AANVULLEN

Zijn huis in Edo ([tegenwoordig Tokio) staat bekend als Yayosu-gashi hetgeen Jan Joostens rivieroever betekent. Het verbastert tot Yaesu-guchi, en geeft uiteindelijk zijn naam aan een wijk in het stadsdeel Chuo in Tokio; Yaesu. In deze buurt staan sinds xxx twee monumenten die herinneren aan Van Lodensteyn en het schip De Liefde waar hij mee aankwam.

Ook in zijn geboorteplaats Delft is een plein naar hem vernoemd: het Jan Joostenplein

PLAATJE Gedenkplaat van Jan Joosten van Lodensteyn in de buurt Yaesu in Tokio

Bronnen en verantwoording

1. Gen Nostra. Maandblad Der Nederlandse Genealogische Vereniging. Jaargang XXXVII Januari 1982
2. Nederlandse Leeuw 1890 (De Lodensteyns en hun magen, Mr. J. E . van Someren Brand), 1917, 1969 en 1986
3. Centr. Bur. v. Genealogie, Coll. J. P. de Man, dossier Van der Meer van Barendrecht (afstammelingen van Lambert van der Meer x Aleyd van Hodenpijl).