Haan de-Swertz
(→Terug in Nederland) |
(→Terug in Nederland) |
||
| Regel 55: | Regel 55: | ||
Het in 19?? ontdekte uitgebreide grottencomplex Ojo Guarena in Spanje wakkerde een andere belangstelling aan; speleologie. Via een beveiliger van dit complex waarmee Max bevriend raakte (Pedro Macho) konden Max en zijn kinderen vele exploraties uitvoeren. Gaandeweg verschoof het accent naar sportbeoefening. Met de verenging Speleo Holland werden veel weekenden In België doorgebracht in grotten als de Haquin en de lastige te beklimmen Trou Bernard. Max' kinderen Eric en Hans hebben nog lang daarna met hun vrienden en kinderen exploraties gehouden. | Het in 19?? ontdekte uitgebreide grottencomplex Ojo Guarena in Spanje wakkerde een andere belangstelling aan; speleologie. Via een beveiliger van dit complex waarmee Max bevriend raakte (Pedro Macho) konden Max en zijn kinderen vele exploraties uitvoeren. Gaandeweg verschoof het accent naar sportbeoefening. Met de verenging Speleo Holland werden veel weekenden In België doorgebracht in grotten als de Haquin en de lastige te beklimmen Trou Bernard. Max' kinderen Eric en Hans hebben nog lang daarna met hun vrienden en kinderen exploraties gehouden. | ||
| − | Voor de Hatema moest Max in de jaren 70 veel reizen naar Frankrijk en Spanje, waar hij in 1974 ernstig ziek werd en opgenomen werd voor korte tijd. Max had eerder t.b.c. opgelopen tijdens tewerkstelling in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toen hij voor genezing enige tijd in het Sanatorium Dekkerswald had gelegen had hij met zijn kamergenoot Wim Maas, die daar ook verpleegd werd, afgesproken dat zij uit dankbaarheid naar Lourdes zouden gaan. Vijfentwintig jaar later, in 1975, gingen ze samen naar Lourdes. | + | Voor de Hatema moest Max in de jaren 70 veel reizen naar Frankrijk en Spanje, waar hij in 1974 ernstig ziek werd en opgenomen werd voor korte tijd. Max had eerder t.b.c. opgelopen tijdens tewerkstelling in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toen hij voor genezing enige tijd in het Sanatorium Dekkerswald had gelegen had hij met zijn kamergenoot Wim Maas, die daar ook verpleegd werd, afgesproken dat zij uit dankbaarheid naar Lourdes zouden gaan. Vijfentwintig jaar later, in 1975, gingen ze samen naar Lourdes. Op 29 juni 1979 vierden Max en Gien hun 25-jarige bruiloft met de hele familie. |
'''Max' loopbaan''' | '''Max' loopbaan''' | ||
| − | + | Voor het textielbedrijf Hatema ondernam Max voor zijn werk reizen naar landen als Perzië, in 1976 naar Amerika, in 1978 naar Bangkok, Hongkong en Manilla en in 1979 naar India. In 1975 was max 25 jaar werkzaam bij Hatema, hetgeen gevierd werd op 17 oktober 1975. In 1976 werd hij door minister van Economische Zaken Ruud Lubbers om directeur te worden van de kousenfabriek Jansen de Wit in Schijndel. Het was een noodlijdend bedrijf dat er weer bovenop moest worden geholpen. Er werkten ongeveer 2000 man. Zijn roem als ‘bedrijvendokter’ was hier waarschijnlijk debet aan, uit zijn tijd dat hij bij Hatema enkele buitenlandse dochterbedrijven onder zijn hoede had en saneerde. Vijf jaar zette hij zich in voor Jansen de Wit tot hij in 1982 afscheid nam. Bij die gelegenheid werd hij onderscheiden tot officier in de orde van Oranje Nassau. | |
| − | + | Nu kreeg hij wat meer tijd voor zichzelf, maar het reizen zat hem nog in het bloed en dat klinkt niet vreemd voor wie het levensverhaal van zijn grootvader Waterreus kent. In 1982 maakte hij een voetreis vanuit Frankrijk over de Pyreneeën naar Santiago de Compostela, een pelgrimstocht van 850 kilometer. Drie jaar later zette hij zijn verhaal over die voettocht op schrift. Hij keerde nog tweemaal terug naar Compostela, weliswaar niet het hele traject en te voet uitvoerend. In 19?? liep hij met zijn broer Jos het traject tussen xx en xx. in 19??, hij was toen ?? jaar, deed hij een autotocht met zijn buurman en goede vriend , gynecoloog Dirk van der velden. Gien de Haan pikte hen weer op bij ?? | |
| − | + | Op 29 juni 1979 vierden Max en Gien hun 25-jarige bruiloft met de hele familie. Hun 50-jarig huwelijk werd gevierd op DATUM in PLAATS. De kinderen voerden een [[:File:script 50jaar.pdf|komische act]] op in de geest van Farce Majeur. | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
Na het overlijden van Max de Haan (2007) heeft Gien er nog enige tijd gewoond totdat ze in 2012 opgenomen werd in het verzorgingstehuis Passaat van de Archipel-keten in Woensel. | Na het overlijden van Max de Haan (2007) heeft Gien er nog enige tijd gewoond totdat ze in 2012 opgenomen werd in het verzorgingstehuis Passaat van de Archipel-keten in Woensel. | ||
Versie van 11 jul 2014 om 09:54
Inhoud |
Gien Swertz
Regina (Gien) Swertz is na haar MMS (Middelbare Meisjesschool) in Nijmegen in Sanatorium Dekkerswald gaan werken. Dit was niet haar eerste keus maar ze deed het zodat ze bij Katrien en Liesbeth kon blijven.
Guusje Kokkelman (Kockelmans?) werkte ook in Dekkerswald en zat bij de huisradio EWW (Elk Wat Wils) waar ook Max de Haan (1920 - 2007, haar toekomstige man) bij betrokken was. Max was daar herstellende van tbc, die hij opgelopen tijdens gedwongen tewerkstelling (Arbeitseinsatz) in Duitsland. Bij het hoorspel ‘Moord in de Röntgen’ waar Max teksten voor aanleverde, bleven alle mensen gekluisterd aan bed, voor zover ze dat al niet waren natuurlijk. Guusje, die trouwens een oogje had op Max, vroeg of Gien ook wilde meedoen, waardoor ze Max leerde kennen.
Aangezien men in Dekkerwald geen verpleegster diploma kon halen (alleen longen), vertrok Gien na de opleiding in Dekkerswald in 19?? naar Den Haag om voor drie? jaar in het Westeinde ziekenhuis te gaan werken. In die tijd regeerden de katholieke zusters daar nog met ijzeren hand. Katrien herinnert zich dat Gien een keer per ongeluk een Mariabeeldje kapot had gegooid; Gien heeft het beeld ongemerkt laten oplappen en teruggezet. Niemand die iets vermoedde.
Gien’s werd soms gevraagd voor stervensbegeleiding; ze had een mooie stem en stervenden voelden zich gerust bij haar. Het Westeinde zat toen nog in centrum van Den Haag, te midden van cafés en hoertjes waarmee Gien en sommige collega's goed kon opschieten. De Italiaanse ijszaak Venezia aan de Torenstraat bestond toen al en was populair onder de verpleegsters.
Max de Haan uit Eindhoven bleef aandringen na de Dekkerswald-tijd, en bleef haar bestoken in haar Haagse tijd. Ze herrinnert zich dat Max vaak onverwachts kwam en dat ze niet goed wist wat hier nou van moest komen. Gien is op een gegeven moment toch voor hem gevallen en kwam in ?? naar Eindhoven om in het Sint Josef Ziekenhuis te gaan werken.
Max de Haan
Max kwam uit een oude Eindhovense familie, zijn vader had een schildersbedrijf. Met zijn tweelingbroer Cas waren zij de oudsten van tien kinderen. Zijn halfuur oudere tweelingbroer Cas was voorbestemd het familiebedrijf over te nemen, dus kon Max iets anders gaan doen. Max ging naar het Gymnasium ß bij het Augustinianum en daarna economie studeren in Tilburg.
Het bedrijf dat zijn tweelingbroer overnam is in de goede traditie van de familie overgegaan van vader op oudste zoon, altijd Cas geheten. In 200? verscheen een leuk artikel over het bedrijf.
Fotogalerij de Haan vroeger
De tweeling Max (links) en Cas de Haan op de motorkap van een T Ford met Addie de Haan voor het ouderlijk huis Kerkstraat 20 in Eindhoven. Boven de winkelruit rechts staat ” Kluitmans & “ te lezen (1924).
Max de Haan maakt op ca. 19-jarige leeftijd een dubbelfoto (ca. 1939)
Hockeyteam van Oranje Zwart in Eindhoven. Max de Haan (20) staat tweede links, zijn tweelingbroer Cas gehurkt rechts (1940)
Kinderen van Max en Gien
Max en Gien kregen samen vijf kinderen.
- Marc de Haan (1955, Stiphout/Helmond)
- Eric de Haan (1956, Stiphout/Helmond)
- Thomas Silvester Maria de Haan (1957, Stiphout/Helmond)
- Hans de Haan (1962, Stiphout/Helmond)
- Isabel Angelina de Haan (1965, Madrid)
Het jonge gezin in Helmond en Eindhoven
In de jaren dat Gien nog in het Westeinde werkte, kwam Gien regelmatig met de trein naar Eindhoven. De vader van Max haalde haar dan wel eens op bij het Station. Gien vond het erg bijzonder dat vader Cas dan onderweg naar de Kerkstraat ook nog allerlei zaken deed in de stad. Toen Gien voor het Sint Josef Ziekenhuis in Eindhoven kwam werken, woonde ze in de verpleegstersflat aan de Aalsterweg.
Na een verloving van ?? jaren trouwde het paar in 1954. Ze gingen wonen in Stiphout/Helmond, waar Max bij een textielbedrijf werkte, en daarna in Eindhoven tot ca 1963. De eerste drie kinderen werden kort na elkaar geboren; Marc (1955), Eric (1956), Thomas (1957). Hans (1962) volgde 5 jaar later.
Zeven jaar in Spanje
In 1963 verhuisde het jonge gezin naar Madrid in Spanje, waar Max een fabriek opzette voor het Helmondse textielbedrijf Hatema; SUWIDE, voor de productie van behang op plasticbasis, destijds heel innovatief. Omdat het onderhoud van Suwidebehang veel eenvoudiger was dan bij papieren behang liep de fabriek als een lier; alle grote hotels wilden dit product.
In Madrid werd het vijfde kind en enige meisje geboren; Isabel (1965). Ondanks Max’ angst dat Isabel op Hitler’s geboortedag zou worden geboren, geschiedde aldus (20 april).
Het gezin bleef 7 jaar in Madrid wonen en kijkt achteraf met veel plezier terug naar de Spaanse tijd; men beleefde een leuke jeugd en het was voor Max en Gien een geslaagd en avontuurlijk gebeuren, zeker omdat Spanje begin jaren 60 nog erg afgesloten was en niet te vergelijken met het huidige verwesterde en in de EU geïntegreerde Spanje.
Terug in Nederland
Gien en Max besloten keerden in 1970 terug naar Nederland, mede om de kinderen een goede middelbare-schoolopleiding te kunnen geven. Marc was al eerder teruggekomen, en zat intern op kostschool Eikenburg.
Ze betrokken een huis aan de Floralaan West 163 in Eindhoven, dat 43 jaar bewoond bleef. Achter het huis liet Max een broeikas bouwen. Daar kon hij zich uitleven in een van zijn hobbies; het kweken van cactussen. Daarnaast was hij een hartstochtelijk verzamelaar van fossielen, waarvoor hij vaak erop uittrok met zijn kinderen.
Het in 19?? ontdekte uitgebreide grottencomplex Ojo Guarena in Spanje wakkerde een andere belangstelling aan; speleologie. Via een beveiliger van dit complex waarmee Max bevriend raakte (Pedro Macho) konden Max en zijn kinderen vele exploraties uitvoeren. Gaandeweg verschoof het accent naar sportbeoefening. Met de verenging Speleo Holland werden veel weekenden In België doorgebracht in grotten als de Haquin en de lastige te beklimmen Trou Bernard. Max' kinderen Eric en Hans hebben nog lang daarna met hun vrienden en kinderen exploraties gehouden.
Voor de Hatema moest Max in de jaren 70 veel reizen naar Frankrijk en Spanje, waar hij in 1974 ernstig ziek werd en opgenomen werd voor korte tijd. Max had eerder t.b.c. opgelopen tijdens tewerkstelling in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toen hij voor genezing enige tijd in het Sanatorium Dekkerswald had gelegen had hij met zijn kamergenoot Wim Maas, die daar ook verpleegd werd, afgesproken dat zij uit dankbaarheid naar Lourdes zouden gaan. Vijfentwintig jaar later, in 1975, gingen ze samen naar Lourdes. Op 29 juni 1979 vierden Max en Gien hun 25-jarige bruiloft met de hele familie.
Max' loopbaan
Voor het textielbedrijf Hatema ondernam Max voor zijn werk reizen naar landen als Perzië, in 1976 naar Amerika, in 1978 naar Bangkok, Hongkong en Manilla en in 1979 naar India. In 1975 was max 25 jaar werkzaam bij Hatema, hetgeen gevierd werd op 17 oktober 1975. In 1976 werd hij door minister van Economische Zaken Ruud Lubbers om directeur te worden van de kousenfabriek Jansen de Wit in Schijndel. Het was een noodlijdend bedrijf dat er weer bovenop moest worden geholpen. Er werkten ongeveer 2000 man. Zijn roem als ‘bedrijvendokter’ was hier waarschijnlijk debet aan, uit zijn tijd dat hij bij Hatema enkele buitenlandse dochterbedrijven onder zijn hoede had en saneerde. Vijf jaar zette hij zich in voor Jansen de Wit tot hij in 1982 afscheid nam. Bij die gelegenheid werd hij onderscheiden tot officier in de orde van Oranje Nassau.
Nu kreeg hij wat meer tijd voor zichzelf, maar het reizen zat hem nog in het bloed en dat klinkt niet vreemd voor wie het levensverhaal van zijn grootvader Waterreus kent. In 1982 maakte hij een voetreis vanuit Frankrijk over de Pyreneeën naar Santiago de Compostela, een pelgrimstocht van 850 kilometer. Drie jaar later zette hij zijn verhaal over die voettocht op schrift. Hij keerde nog tweemaal terug naar Compostela, weliswaar niet het hele traject en te voet uitvoerend. In 19?? liep hij met zijn broer Jos het traject tussen xx en xx. in 19??, hij was toen ?? jaar, deed hij een autotocht met zijn buurman en goede vriend , gynecoloog Dirk van der velden. Gien de Haan pikte hen weer op bij ??
Op 29 juni 1979 vierden Max en Gien hun 25-jarige bruiloft met de hele familie. Hun 50-jarig huwelijk werd gevierd op DATUM in PLAATS. De kinderen voerden een komische act op in de geest van Farce Majeur.
Na het overlijden van Max de Haan (2007) heeft Gien er nog enige tijd gewoond totdat ze in 2012 opgenomen werd in het verzorgingstehuis Passaat van de Archipel-keten in Woensel.
Stamboom en nazaten van Gien Swertz en Max de Haan
De details zijn het beste te zien door het plaatje aan te klikken en vervolgens op 'volledige resolutie' te klikken.
Fotogalerij de Haan Swertz vanaf 1954
Gien Swertz in de kapel voor het trouwen (1954)
Trouwen Gien Swertz en Max de Haan (1954)
Marc, Hans, Eric en Thomas de Haan in Helmond (1963)
Gien de Haan-Swertz (35) met Isabel de Haan (1) in Spanje (1966)
Gien de Haan-Swertz (ca. 36) en Max de Haan (ca. 46) in hun huis in Madrid (ca. 1967)
vlnr Thomas, Eric en Marc de Haan in het grottencomplex Ojo Guarena (ca 1972)
Max de Haan wordt Officier in de Orde van Oranje-Nassau (1982)
Katrien Swertz (75) en Gien de Haan-Swertz (73) bij het huwelijk van Isabel de Haan en Alessandro Luxardo, Waalre (2003)
Foto bidprentje Max de Haan (2007)
Tekst bidprentje Max de Haan. De tekst is van hemzelf uit zijn boek; Pelgrimstocht naar Compostela (2007)
