Baerle van, Familie
| UNDER CONSTRUCTION
Inderdaad: flarden tekst en ontbrekende passages. Er wordt aan gewerkt. Keer terug naar de Hoofdpagina en kom later graag eens terug! |
Inhoud |
Lambertus van Baerle
Het is onbekend wanneer Lambertus van Baerle geboren is, vermoedelijk tussen 1528 en 1548. Ook zijn vrouw is onbekend. Hij is, net zoals zijn zoon later, griffier van Antwerpen. Zijn zoon is
|
Caspar van Baerle
Caspar van Baerle is de zoon van Lambertus van Baerle, vermoedelijk geboren tussen 1556 en 1566. Hij huwt Cornelia Eerdewijns. Hun zoon is
|
Caspar van Baerle is griffier van Antwerpen, daarmee opvolger van zijn vader Lambertus, tot de val van Antwerpen in 1585. Als deze stad door de hertog van Parma wordt ingenomen, vertrekt het gezin naar Zaltbommel. Zoon Caspar is dan één jaar oud. Caspar van Baerle is later rector van de Latijnse school in Zaltbommel. Hij overlijdt in 1595. Zijn vrouw Cornelia Eerdewijns sterft als weduwe in Bremen.
Caspar Prof. Dr. van Baerle (1584)
Caspar van Baerle (wikipedia), ook gespeld Kaspar, is geboren in 1584 in Antwerpen, zoon van Caspar van Baerle en Cornelia Eerdewijns. Hij is bekend als Zuid-Nederlands predikant, schrijver en dichter, die vooral in het Latijn schreef. Hij verandert zijn naam in de gelatiniseerde vorm Casparus Barlaeus, onder welke naam hij net zo bekend is.
Caspar huwt Barbara Sayon in 1610, dochter van Anthony Sayon en Josina Evagers. Hun dochter is:
|
Caspar van Baerle overlijdt in 1648 op een leeftijd van 64 jaar, zijn vrouw in 1635.
Van Baerle werd predikant aan de Leydsche hoogeschool.
In 1608 werd hij hervormd predikant in Nieuwe-Tonge, op het eiland Goeree-Overflakkee. Hij bleef daar vier jaar
in 1612 werd aangesteld als onderregent van het Staten Collegie te Leiden.
Vanaf 1617 werd hij tevens hoogleraar in de logica te Leiden.
Van Baerle koos in de heftige kerkgeschillen van die tijd de zijde van de remonstranten. Tijdens de Synode van Dordrecht werd deze leer veroordeeld, waarop Van Baerle in 1619 als onderregent en hoogleraar werd ontslagen. Hij probeerde in zijn levensonderhoud te voorzien door privélessen te geven en gedichten te schrijven. Deze werden uitgegeven door de gelijkgezinde uitgever Basson.
Hij volgde een opleiding in de geneeskunde en promoveerde tot doctor in Caen. Hij bleef echter nog steeds wijsbegeerte in Leiden onderwijzen. In 1631 werd hij hoogleraar in de wijsbegeerte en welsprekendheid aan de sinds kort opgerichte Athenaeum Illustre te Amsterdam. Daar beoefende hij de redenaarskunst in het Latijn. Zijn redevoeringen werden vaak in druk uitgegeven.
Zijn poëzie-werken, in het bijzonder zijn Latijnse poëzie, stonden hoog aangeschreven. Hij maakte een verhandeling die het beroemde portret van cartograaf Willem Blaeu uit 1622 begeleidde. In 1622 vertaalde hij de beschrijvingen van Antonio De Herrera over de Antillen en in 1627 maakte hij de tekst voor een klein formaat atlas van Jodocus Hondius met 30 kaarten van Italië. In 1647 maakte hij een verzameling met talrijke belangrijke kaarten en platen over de gebieden in Brazilië van het Nederlandse koloniale imperium uit die tijd.
Een voorbeeld van zijn toespraken stamt uit september 1638. Maria de Medici bezocht de stad Amsterdam, en werd onthaald op een toespraak door Van Baerle. Al eerder werd het Athenaeum Illustre, de voorloper van de Universiteit van Amsterdam, in 1632 geopend met een rede van Van Baerle getiteld "Mercator sapiens" (de wijze koopman), die ging over de relatie tussen wetenschap en koopmanschap.
Van Baerle was lid van de Muiderkring. Hij was zeer bevriend met P.C. Hooft. Men denkt dat deze vriendschap bekoelde en Barlaeus leed aan ernstige depressies en waanbeelden.
Het vermoeden bestaat dat hij zelfmoord pleegde door in een put te springen, omdat hij dacht dat hij van stro was, en in brand stond. Barlaeus werd begraven in de Nieuwe Kerk op de Dam in Amsterdam. Het grafschrift werd geschreven door Joost van den Vondel en luidt:
Hier sluimert Baerle neffens Hooft. Geen zerk hunn' glans noch vrientschap dooft.
Opmerkingen bij Caspar Prof. Dr. van Baerle (Barlaeus). Nederlandse Leeuw, NL_1965_JRG_82.pdf
werd in 1612 subregent van het Staten-College in 1618 tevens hoogleraar in de logica te Leiden
bij de ,.zuivering" van de Leidse Universiteit, nadat de Synode het vonnis over de remonstranten had geveld, werd Barlaeus in 1619 uit beide bovengemelde ambten ontslagen, zulks hoewel hij zich nimmer openlijk bij het remonstrantse kerkgenootschap heeft aangesloten.
In 1632 werd hij ten slotte professor aan de Illustere School te Amsterdam, waar hij de geschiedenis van de wijsbegeerte doceerde. Als Latijns dichter en als redenaar verwierf hij zich grote bekendheid.
Als weduwnaar van Barbara Sayon (nr. 1055 = 2463), met wie hij op 21 september 1610 te Rotterdam was ondertrouwd en die op 19 juni 1635 overleed, maakte hij jarenlang het hof aan Tesselschade, die toen weduwe was. Hooft noemde hem in dit verband de „vrijer om den deun, oft om welstaens wil"
Het overzicht I V vertoont de kwartieren van Cornelia Brandt (nr. 263 = 615) en het overzicht V haar verwantschap met de in de 18de eeuw niet onbekende dichteres Lucretia Wilhelmina van Merken (1721—1789), op wie de litteraire gaven van haar voorvaders Brandt en Barlaeus kennelijk waren vererfd.
