Haan de-Peeters

Uit FamilieWiki
Ga naar: navigatie, zoeken
Het echtpaar Caspar Franciscus (Cas V) de Haan en Maria Martina Peeters. Foto: privé-archief J. A. M. de Haan, Eindhoven.
Caspar Franciscus (Cas V) de Haan ondertekent een houtskooltekening op 4 september 1870. Hij is dan ca. 19 jaar oud. Privé-archief T. S. M. de Haan, Delft.
Afstamming: hoe de families in elkaar oplossen naar boven toe
De Haan-Swertz
De Haan-Waterreus
De Haan-Peeters
de Haan Peeters

Deze pagina beschrijft Caspar Franciscus (Cas V ofwel de vijfde) de Haan (1851) en zijn echtgenote Maria Martina Peeters (1862), hun huwelijk en gezin. Cas V is grootvader van Marcus Jacobus Caspar Maria (Max) de Haan (1920).

Inhoud

Caspar Franciscus (Cas V) de Haan (1851)

Caspar Franciscus (Cas V) de Haan, zoon van Caspar (Jebke) (Cas IV) de Haan is geboren in 1851 in Eindhoven.

In zijn jonge jaren is Cas V misdienaar in de St. Catharinakerk; zijn familie staat op goede voet met de geestelijkheid. Hij schrijft als 10-jarige een nieuwjaarswens aan de deken en kapelaans van de St. Catharinaparochie.

De Eerste Nieuwjaarswens die ik U Eerwaarden Deken als bediende op het altaar als de laatste Uwer leden breng aan U Eerwaardig hoofd en aan U Eerwaarde Here is, dat de Almogende God U rijken zegening geven
... en dat geen hinderpaal doet U roemrijk plan ophouden, om het sieraad van onze stad Gods tempel op te bouwen en als U God daar in bedankt voor ‘t eerst offer der Heilige mis voor de door U volbrachte taak wil ik Uwen dienaar wezen.
Uwen onderdanigen dienaar C.F. de Haan

De tekst komt van zijn vader, die inhaakt op de bouw van de nieuwe St. Catharinakerk, waarvan op 10 september 1860 de eerste fundamenten worden gelegd.

Cas V zal vermoedelijk al op jonge leeftijd met zijn enige broer, de drie jaar jongere Thijs, in het schildersbedrijf en glazenmakerij van zijn vader zijn gaan werken.

Maria Martina Peeters (1862)

Maria Martina Peeters (1862). Foto: privé-archief J. A. M. de Haan, Eindhoven.

Maria Martina Peeters, geboren in 1862 in het gehucht Witrijdt bij Luyksgestel, is dochter van Peter Arnoldus Peeters en Maria Martina Schoenmakers. De familie Peeters wordt beschreven op de pagina Familie Peeters.

vroege foto van Caspar Franciscus (Cas V) de Haan (links) met vriend. Foto: privé-archief J. A. M. de Haan, Eindhoven.

Zij gaat in 1881 als 19-jarige in Luyksgestel wonen bij haar zuster Elisabeth (Liza) Peeters, gehuwd met Rombauts. Haar moeder is al 13 jaar geleden overleden (1868) en haar vader recent; 2 jaar geleden (1879). Haar andere zus Maria Catharina is gehuwd met Verhoeven, burgemeester van Luyksgestel.

Maria komt uit een familie van Teuten, reizende kooplieden die internationaal handel dreven door West-Europese landen heen. Teuten handelden in zaken als koperwaren, menselijk haar, textiel, huiden en bloedzuigers. Teuten onderscheidden zich van marskramers door hun strakke organisatie en het werken in compagnieën, zoals een gilde.

De Luyksgestelse teutenfamilie Peeters handelde vooral in koperwaren tussen Denemarken en Nederland. De ouders van Maria waren vermogend. Haar vader Petrus Arnoldus Peeters, tevens landbouwer, laat bij zijn overlijden 93 percelen grond na.

Het gezin van Caspar en Maria

De zeven kinderen van Caspar V de Haan. Klik tweemaal achter elkaar op de foto voor meer detail. NB: ze staan niet in volgorde van geboorte, en ook is niet al hun aanhang vermeld.

In 1886 huwt de 34-jarige, Caspar de 11 jaar jongere Maria Martina Peeters. Het huwelijk van Cas V en Maria wordt ingezegend in haar geboorteplaats Luyksgestel.

Caspar V en Maria gaan na hun huwelijk wonen aan het Stratumseind in Eindhoven, een huis in eigendom van Cas' vader. Na het overlijden van Cas' vader (1894) trekken ze in het ouderlijk huis aan de Kerkstraat. Zijn ongehuwde jongste zusters Louisa en Geertruda gaan in het huis aan het Stratumseind wonen, en beginnen een winkel in kruidenierswaren en drank. Naast Cas V woont de familie Vermeeren met een sigarenwinkel.

Hun kinderen zijn allen geboren en overleden in Eindhoven, tenzij anders vermeld. Van de 8 kinderen overlijden Henriëtte Martina Maria, het eerste kind op vroege leeftijd, en Antonius, achtste kind, die slechts een jaar oud wordt.

  1. Marie Henriëtte Josephine (Jet) de Haan (1888 - 1965), huwt Henri van Lotringen, garenhandelaar in Eindhoven
  2. Caspar Joseph Marie (Cas VI) de Haan (1889- 1962), huwt Angelina Adriana Josephina Maria (Lina) Waterreus.
  3. Maria Catharina Mathea (Zus) de Haan (1893 - 1973), ongehuwd.
  4. Josephus Petrus Martinus (Sjef/Jos) de Haan (1895 - 1977), huwt Johanna Paulina van Beek.
  5. Martina Elisabeth Johanna (Tiny) de Haan (1897 - 1981), huwt Henricus Franciscus (Harry) Brackel, modezaak Rechtestraat, Eindhoven.
  6. Hubertus Johannes Marie (Hub) de Haan (1898 - 1975), ongehuwd.
  7. Adriana Cornelia Maria (Addy) de Haan (1903 - 1970), huwt Jacobus Hendrikus Maria (Jacques) van der Meulen, autodealer Kanaaldijk Eindhoven.

Cas V krijgt als hij begin 60 is een inzinking; hij lijkt erg afwezig en gaat onder begeleiding van zijn dochter Tiny een half jaar naar Scheveningen. Deze periode is aanleiding voor een schisma in de familie. Zijn vier kinderen Jet, Hub, Zus en Addy betwisten bij Caspars V overlijden, ca. 10 tot 15 jaar later, zijn testament op grond van deze periode in Scheveningen. Cas' weduwe en haar drie andere kinderen Cas junior (VI) , Sjef en Tiny en Martina, accepteren wel het testament.

Cas V overlijdt op 19 september 1927 aan een hartaanval, kort voor zijn 76ste verjaardag tijdens een bespreking in Eindhoven. Zijn vrouw Maria overleeft hem ca. 27 jaar en overlijdt in 1954 in Eindhoven op de opmerkelijk hoge leeftijd van 91 jaren oud. Ze heeft naast twee wereldoorlogen de hele industriële revolutie doorgemaakt. Toen ze werd geboren was er nog geen gasfabriek, geen waterleiding, en geen elektriciteit. Ze zag de eerste trein, de eerste auto en het eerste vliegtuig. En ze moest leren omgaan met telefoon, radio, en zelfs het eerste zwart-wit televisietoestel.

Een zakelijk huishouden

In de tijd zonder koelkast of supermarkt zag men in Brabantse gezinnen reikhalzend uit naar de jaarlijkse huisslachting. Het varken diende het hele jaar door als levende pedaalemmer en werd, vetgemest, in het najaar geslacht. Bij de familie de Haan gebeurde dat in de achterplaats van hun huis aan de Kerkstraat (niet-gerelateerde foto van huisslacht begin 20e eeuw).

Maria is sober en zuinig, heel anders dan haar schoonmoeder Hendrika Heezemans, die gul was voor haar kinderen.

Het verhaal gaat dat Maria Peeters vóór zij 25 jaar gehuwd is, nooit uit Eindhoven is geweest. Het huishouden van Cas V en Maria ademt een zakelijke sfeer. Alle kinderen, met uitzondering van zoon Cas VI, worden op pensionaten gestuurd. Verjaardagen en Sinterklaas worden nooit uitbundig gevierd.

De jaarlijkse uitspatting is in het najaar als er op de achterplaats van hun huis aan de Kerkstraat onder de grote notenboom een varken wordt geslacht. Dochter Henriëtte (Jet) moet meestal, al roerend, het bloed opvangen, het vlees wordt opgezouten zodat het lang bewaard kan blijven, en de organen en andere delen worden verwerkt tot worsten, zult en reuzel. Knecht d'n oude Tyst helpt altijd mee.

Rechts Café het Groen Koffiehuis in de Ten Hagestraat, waar Cas V een dagelijkse borreltje neemt. Foto ergens vóór 1901. Bron: Eindhoven in beeld.

Maria’ s soberheid gaat hand in hand met haar zakelijkheid, misschien het gevolg van haar Teutenafkomst. Ze doet de boekhouding van Cas' schildersbedrijf, de kleine drogisterij en de verfhandel, allen in het pand aan de Kerkstraat gevestigd.

Cas V bezoekt tussen zijn werkzaamheden in 's morgens wel eens de Phoenix of Het Groen Koffiehuis om een dagelijkse borreltje te nemen. Het lage tractement dat hij van zijn zuinige vrouw krijgt, de opbrengst van het stro van de glaskisten, is daarvoor niet genoeg. Cas V verkoopt zonder medeweten van zijn vrouw ook de lege glaskisten en lijnolievaten om aan een extra zakcentje te komen voor zijn borreltje.

Op voorspraak van Onze Lieve Vrouw

Links de Heilig Kruiskapel in Luyksgestel die Cas V opknapt nadat zijn vrouw van een ernstige ziekte geneest. Rechts het veld waar ieder jaar de sacramentsprocessie eindigt met een ceremonie van het Sint Martinusgilde. Het is een van de weinige processies die in Nederland gehouden worden. Foto: privé-archief T. de Haan, Delft.
Maria Peeters was een gelovig persoon. Hier haar religieuze attributen en relikwieën. Afbeelding uit 'Van de verwerije en de glaasenmakerije', Ed Marcelissen, 1980.

Tussen haar 30e tot 40e levensjaar wordt Maria ernstig ziek en moet verpleegd worden in Amsterdam. De kinderen worden ondergebracht bij familie; dochter Addie bij oom Thijs, dochter Tiny bij de tantes Truus en Wiesje de Haan, en de zonen Sjef en Hub bij de gezusters Peeters, die een kleine winkel drijven.

Caspar V de Haan belooft dat hij de vervallen kapel in Maria's geboortedorp Luyksgestel opnieuw zal betegelen als zijn vrouw geneest.

De Heilig Kruiskapel aan de rand van het dorp Luyksgestel is een fraai gelegen kapel uit 1727, hoewel al in 1641 gewag werd gemaakt van een heilig huysken. De kapel herbergt zowel oude als moderne kunst en is nog altijd in gebruik voor godsdienstoefeningen en als doop- en trouwlocatie.
De kapel wordt omgeven door een tuin waarin zich een openluchtaltaar bevindt waar openluchtmissen kunnen worden gehouden. Van daaruit is er ook een fraai uitzicht op de windmolen en de kerktoren van Luyksgestel.
De Heilig Kruiskapel in Luyksgestel die Cas V in 1906 opknapt als zijn vrouw geneest van een ernstige ziekte (foto begin 20e eeuw).

Maria komt er weer bovenop, naar eigen zeggen op voorspraak van Onze Lieve Vrouw. Cas V doet zijn belofte gestand; rond 1906 komt er een nieuwe vloer en de kapel wordt opgeknapt. De nieuwe vloer bestaat uit gekleurde Belgische cementtegels, die bij een latere restauratie van de kapel verwijderd worden en vervangen door een oorspronkelijke rode plavuizenvloer.

Met het opknappen van de Heilig Kruiskapel begint Cas V een traditie van onderhoud die zijn nazaten tot ca. 1970 continueren; de Rijksdienst van Monumentenzorg neemt dan het onderhoud over.

Veel afstammelingen zijn nog steeds lid van de in 1972 opgerichte Stichting Vrienden van de kapel van het Heilige Kruis, waarvan Joseph Anton Marie (Jos) de Haan (1924), zoon van Caspar VI (1889), mede-oprichter is. De Stichting zamelt gelden in voor restauratie, onderhoud en vernieuwing van de Kapel.

Het bedrijf breidt uit

Thijs, de drie jaar jongere broer van Cas V, begint een eigen zaak aan de Eindhovense markt.

Mattheus Jacobus (Thijs) de Haan (1854), de jongere broer van Cas V trekt zich na de dood van zijn vader terug uit het bedrijf en begint een eigen zaak aan de Eindhovense markt. Cas V zet het bedrijf alleen voort en breidt het schildersbedrijf en de glazenmakerij uit van 4 tot 20 man vast in dienst.

Zijn maatschappelijke functies én deelname aan de twee tentoonstellingen van de Vereniging De Bouwkundige Vakken (1893 en 1914) helpen vermoedelijk om meer opdrachten binnen te slepen. Eindhoven is een snelgroeiende stad door de vestiging van de Philipsfabrieken en het bedrijf van Caspar V de Haan groeit in hetzelfde tempo mee.

Offerte van Caspar de Haan voor het schoonhouden van het stationscomplex van de Staatsspoorwegen uit 1915. Bron: 'Van de verwerije en de glaasenmakerije', Ed Marcelissen, 1980.

Ook zijn kinderen worden traditiegetrouw betrokken bij het bedrijf. Na een opleiding gevolgd te hebben in Brussel komt oudste zoon Cas VI in 1914 op 25-jarige leeftijd in de zaak werken; zoon Hub volgt een jaar later op de afdeling glas en verf. Zoon Sjef mag na voltooiing van zijn opleiding in Brussel (1925) zijn broer Hub gaan assisteren.

Het bedrijf van Caspar V de Haan omvat naast het traditionele schildersbedrijf zowel een groothandel als een detailhandel in glas, spiegelglas, vensterglas en verfbenodigdheden, Engelse lakken en vernissen, email- en Japanlakken. In de kleine drogisterij, voornamelijk gedreven door zijn vrouw Maria, worden ondermeer borstelwerken, poetsartikelen, sponzen en zemen, carboleum en spiritus verkocht.

Cas V is daarnaast agent voor glasverzekeringen, runt een glazenwasserij, en is benzinehandelaar. Zijn omzet groeit vooral tussen 1904 (f 10.000,-) als Cas V 53 jaar oud is, tot het topjaar 1924 met een vijfvoudige omzet; f 54.500,- Na zijn dood in 1927 keldert de omzet tijdelijk met 40%.

De automobiel en zijn Autoline

Transport van kroonolie, begin jaren twintig 20e eeuw, voor de poort van De Haans Meierijsche Glas en Verfhandel op de Kerkstraat 20. Bron Eindhoven in Beeld.

Rond 1904 verschijnt de automobiel in de straten van Eindhoven. Caspar de Haan van de Meierijsche Glas en Verfhandel wordt de eerste Eindhovense benzinehandelaar.

De eerste tankwagen vóór het pand van De Haan Meierijsche Glas- en Verfhandel aan de Kerkstraat 20. Vlnr: Jan Maas, Wim Koch (directeur Shell), een volontair, Sjef de Haan, Cas V de Haan en Piet, de chauffeur van de tankwagen (foto: Van de verwerije en de glaasenmakerije, Ed Marcelissen, 1980).

De benzine wordt aangevoerd over het Eindhovens Kanaal en geleverd in kisten van 6 bussen. Shell Co. levert de benzine onder de merknamen Autoline, Acytelema en later Bataafsche. De prijs per liter benzine was 4 cent. De grootste afnemer van benzine is de firma Ligtvoet de Jong, smeden en handelaars in fietsen, motoren en huishoudelijke artikelen.

De eerste Philipsfabriek ... bijna niet

Zowel Caspar V de Haan als Gerard Philips bieden op het oude bukskinfabriekje in Eindhoven. Philips bouwt er zijn eerste gloeilampenfabriek. Fotostandpunt vanaf de huidige Emmasingel met een bruggetje over de Vest. Bron Eindhoven in Beeld.

Op 20 april 1891 vindt in Eindhoven een veiling plaats in het koffiehuis van de heer Stoot van het Eindhovens Mannenkoor. De inzet is een fabrieksgebouw aan de Emmasingel in Eindhoven met de volgende kenmerken:

(...) twaalf aren en centiaren, met stoomketel, stoommachine, dryfassen met de riemen en overbrengpolies om die assen te doen draaien, benevens pompen, pompbuizen en alle buizen voor stoomleidingen, alsmede verfketel - wordende alle overige hetzij losse, hetzij aard- of vogelvaste machinerieën werktuigen en gereedschappen gereserveerd.

De eerste inschrijving staat op naam van Caspar de Haan (V); hij biedt ƒ 8.075,- (gulden). Hij kan het hoge bedrag bieden dankzij het geld dat zijn echtgenote heeft geërfd van haar in 1879 overleden vermogende vader.

In de eerste gloeilampenfabriek van elektronicaconcern Philips aan de Emmasingel in Eindhoven huist nu het Philips museum. Foto/afbeelding: Panoramio

Méér geld is het hem blijkbaar niet waard, want het fabrieksgebouw gaat een week later van de hand voor ƒ 12.150,-. Het komt in het bezit van Gerard Philips, werktuigkundig ingenieur uit Amsterdam. De geschiedenis van Eindhoven zou een andere wending hebben gehad als Cas V het leegstaande fabriekje had gekocht.

Gerard Philips was, na succesvolle experimenten met het vervaardigen van gloeilampen, op zoek naar een locatie voor industriële vervaardiging in een gebied met veel en goedkope werkkrachten zoals Noord-Brabant.

In het pand, waar bukskin werd vervaardigd, vestigt hij de eerste gloeilampenfabriek van wat later het elektronicaconcern Philips zal worden. Het oude fabrieksgebouw, tevens rijksmonument, is in 2013 omgevormd in het Philips museum.

Eindhoven is rond 1890 nog een dorp van ca. 4500 inwoners, maar groeit door de vestiging van Philips uit tot een stad; rond 1920 is het inwonertal vertienvoudigd tot ca. 48.000. In 1910 is Philips uitgegroeid tot de grootste werkgever van Nederland met 2000 werknemers.

Het personeel (3700 arbeiders) poseert voor de Philips Gloeilampenfabrieken in 1916. Foto/afbeelding geheugenvannederland.nl. Object niet auteursrechterlijk beschermd.

De familie Philips vindt als importnoorderlingen in de eerste jaren van hun vestiging in Eindhoven moeizaam aansluiting bij de autochtone gegoede burgerij, waaronder de Hanen. Eindhoven is nog een katholiek bolwerk; pastoren waarschuwen jonge meisjes in de kerk om niet bij Philips te gaan werken.

Het verhaal gaat dat Caspar V de Haan en kompanen Gerard Philips (of zijn broer Anton, dat is onduidelijk) in de stadsrivier de Dommel hebben gegooid na een wat uit de hand gelopen nachtelijk cafébezoek; de Philipsen hadden in hun ogen misschien teveel spatjes (kapsones) gekregen.

In de familie was het tot de tweede helft van de 20e eeuw not done om bij Philips te gaan werken, ondanks dat de economische opgang de Hanen geen windeieren legt; verschillende bedrijven van de Hanen liften mee op het succes van Philips, en hun orderportefeuilles werden flink gespekt door Philips.

Caspar in het openbare leven

Caspar Franciscus (Cas V), geschilderd door jan Kruysen in 1913. Bron: 'Van de verwerije en de glaasenmakerije', Ed Marcelissen, 1980.

Cas V bekleedt in de loop van zijn leven een aantal functies in het openbare leven. Net als zijn voorgangers zal hij zijn gehele werkzame leven lid zijn van het St.-Catharinagilde. In 1912 wordt hij benoemd als lid-patroon van de gemeentelijke Arbeidsbeurs, en in 1913 lid van de Commissie van Toezicht op het Middelbaar Onderwijs.

In de Eindhovense politiek houdt Cas V zich aanvankelijk bewust op de achtergrond. De zaken gaan voor, aldus zijn vrouw Maria. Zijn schoonzus Jet Peeters raadt hem aan lid te worden van de R.K. Kiesvereniging Gemeentebelang, met als reden

als ge dat niet doet, zal het werk bij de weverij van Toon van Agt voor jou afgelopen zijn

Toon van Agt is voorzitter van de partij Gemeentebelang. Cas V antwoordt daarop: Dan verdom ik het zeker! Toch wordt Cas V in 1916 lid van de Eindhovense Gemeenteraad, voorgedragen door het bestuur van Gemeentebelangen, en gesteund door De Vereniging De Bouwkundige Vakken, waarvan hij voorzitter is. Zijn vrouw waarschuwt hem dat hij daarmee een aantal klanten zal verliezen.

Cas V trekt zich na een klein jaar alweer terug. In de gemeenteraad komt Cas V op voor de belangen van de middenstand, maar verdedigt ook dat minvermogenden minder hoeven te betalen voor kolen.

Twee megatentoonstellingen

Bestuursleden van de Vereniging de Bouwkundige Vakken poseren op het terrein van de tentoonstelling van de Bouwkundige Vakken in 1914. Onder de linker pijl Cas V, onder de rechter zijn broer Thijs de Haan. Foto: privé-archief J. A. M. de Haan, Eindhoven.

Vanaf 1881 is Cas V lid van de Vereniging de Bouwkundige Vakken. Hij klimt op van secretaris tot voorzitter in 1908. De Vereniging dankt zijn bestaan aan het zilveren regeringsjubileum van Koning Willem III (1874), dat in het gehele land gevierd was, zo ook in Eindhoven.

Na afloop van de feestelijkheden besluit een aantal vaklieden om een vereniging op te richten met als doel:

De bevordering der verschillende Ambachten, Nijverheid en Kunst in Eindhoven en omgeving.

De vereniging vult het gat dat de afgeschafte wezen van de oude ambachtsgilden achterlieten. In 1893 wordt een grootse tentoonstelling gehouden, ‘Kunst en Nijverheid’. Caspar V de Haan zit in de organisatiecommissie en onderneemt vooraf een studiereis naar Düsseldorf, waar een soortgelijke tentoonstelling was gehouden.

Briefkaart: Caspar Joseph Marie (Cas VI) de Haan staat in de stand van zijn vader op de tentoonstelling van de Bouwkundige Vakken in 1914. Hij is ca. 25 jaar oud. Het vakwerk wordt getoond met staaltjes decoratie-, schilder- en marmerwerk. Foto: privé-archief J. A. M. de Haan, Eindhoven.

De tentoonstelling wordt gehouden op het terrein van de toenmalige luciferfabriek. Drie tijdelijke gebouwen worden neergezet met er tussenin een parkachtige tuin. Er worden 70 stands ingericht en 131 voorwerpen staan verspreid in het complex, resultaat van een wedstrijd tussen ambachtslieden en kunstenaars. De expositie was voor die tijd een spektakel van grote omvang.

Een bonte verzameling van ambachtsmannen neemt deel aan de expositie: timmerlieden, schrijnwerkers, meubelmakers, houtdraaiers, ornamentswerkers in hout, kunstschilders, decoratie- en huisschilders, goud- en zilversmeden, smeden, koperslagers, loodgieters, zinkwerkers, leidekkers, behangers en stoffeerders, boekdrukkers en binders, werktuigkundigen, lithografen, photografen, opzichters en tekenaars. Ook Caspar de Haans Schildersbedrijf is er te vinden met staaltjes decoratie-, schilder- en marmerwerk.

Achterzijde van de briefkaart, elders in deze paragraaf afgebeeld. Foto: privé-archief J. A. M. de Haan, Eindhoven.

In 1914 wordt opnieuw een tentoonstelling gehouden. De opzet is dezelfde, maar nu worden ook ”dameshandwerken als kunst' toegelaten. Op een terrein aan de Willemstraat, waar later het Philips Medisch Centrum komt, verrijst een tijdelijk gebouw van 550 m2 . De open plekken op het terrein worden door tuinders gratis gevuld met bloemperken.

De Vereniging de Bouwkundige Vakken is 50 jaar na haar bestaan over haar hoogtepunt heen, en past niet meer in het patroon van de zich ontwikkelende grootstad Eindhoven. De laatste acte de présence is tijdens het kroningsfeest van Koningin Wilhelmina in 1924, met een in bloemen gehuld rijtuig in de optocht door de straten van Eindhoven.

Fotogalerij

Bronnen en verantwoording

  • privé-fotoarchief van Joseph Anton Marie (Jos) de Haan (1924), zoon van Caspar Joseph Marie (Cas VI) de Haan (1889)
  • Mr. A.L.G.M. van Agt, 1976, 400 jaar Hanen. Dit boek van A. van Agt, destijds gemeente-archivaris van Eindhoven, beschrijft de geschiedenis van de familie vanaf haar oorsprong in Borne. De genealogie van de 10 generaties de Haan wordt uitvoerig beschreven.
  • Ed Marcelissen, 1980, Van de verwerije en de glaasenmakerije. Dit boek kwam uit ter ere van het 225-jarig bestaan van het schildersbedrijf Caspar de Haan in Eindhoven.
Persoonlijke instellingen
Naamruimten
Varianten
Handelingen
Navigatie
Hulpmiddelen